Nunc, Sancte nobis, Spiritus (Ad Tertiam)
Rector Potens, verax Deus (Ad Sextam)
Rerum, Deus, tenax vigor (Ad Nonam)
Nunc, Sancte, nobis Spiritus,
unum Patri cum Filio,
dignare promptus ingeri
nostro refusus pectori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
confessionem personent,
flammescat igne caritas,
accendat ardor proximos.
Per te sciamus da Patrem,
noscamus atque Filium,
te utriusque Spiritum
credamus omni tempore. Amen.
Rector potens, verax Deus,
qui temperas rerum vices,
splendore mane instruis
et ignibus meridiem.
Extingue flammas litium,
aufer calorem noxium,
confer salutem corporum
veramque pacem cordium.
Praesta, Pater piissime,
Patrique compar Unice,
cum Spiritu Paraclito
regnans per omne saeculum. Amen.
Rerum, Deus, tenax vigor,
immotus in te permanens,
lucis diurnae tempora
succesibus determinans.
Largire clarum vespere,
quo vita numquam decidat,
sed praemium mortis sacrae
perennis instet gloria.
Praesta, Pater piissime,
Patrique compar Unice,
cum Spiritu Paraclito
regnans per omne saeculum. Amen.
Conditor alme siderum,
aeterna lux credentium,
Christe, redemptor omnium,
exaudi preces supplicum.
Qui condolens interitu
mortis perire saeculum,
salvasti mundum languidum,
donans reis remedium.
Vergente mundi vespere,
uti sponsus de thalamo,
egressus honestissima
Virginis matris clausula.
Cuius forti potentiae
genu curvantur omnia;
caelestia, terrestria
nutu fatentur subdita.
Te, Sancte, fide quaesumus,
venture iudex saeculi,
conserva nos in tempore
hostis a telo perfidi.
Sit, Christe, rex piissime,
tibi Patrique gloria
cum Spiritu Paraclito,
in sempiterna saecula. Amen.
Creator alme siderum,
aeterna lux credentium,
Jesu, Redemptor omnium,
intende votis supplicum.
Qui daemonis ne fraudibus
periret orbis, impetu
amoris actus, languidi,
mundi medela factus es.
Cuius potestas gloriae,
Nomenque cum primum sonat,
et caelites et inferi
tremente curvantur genu.
Te, deprecamur ultimae
magnum diei Iudicem,
armis supernae gratiae
defende nos ab hostibus.
Virtus, honor, laus, gloria
Deo Patri cum Filio,
Sancto simul Paraclito,
in saeculorum saecula.
Verbum supernum prodiens
a Patre lumen exiens,
qui natus orbi subvenis
cursu declivi temporis:
Illumina nunc pectora
tuoque amore concrema;
audita per praeconia
sint pulsa tandem lubrica.
Iudexque cum post aderis
rimari facta pectoris,
reddens vicem pro abditis
iustisque regnum pro bonis.
Non demum artemur malis
pro qualitate criminis,
sed cum beatis compotes
simus perennes caelites.
Sit, Christe, rex piissime,
tibi Patrique gloria
cum Sancto Spiritu Paraclito,
in sempiterna saecula. Amen.
Vox clara ecce intonat,
obscura quaeque increpat:
procul fugentur somnia;
ab aethre Christus promicat.
Mens iam resurgat torpida
quae sorde exstat saucia;
sidus refulget iam novum,
ut tollat omne noxium.
E sursum Agnus mittitur
laxare gratis debitum;
omnes pro indulgentia
vocem demus cum lacrimis.
Secundo ut cum fulserit
mundumque horror cinxerit,
non pro reatu puniat,
sed nos pius tunc protegat.
Summo Parenti gloria
Natoque sit victoria,
et Flamini laus debita
per saeculorum saecula. Amen.
Veni veni, Emmanuel
captivum solve Israel,
qui gemit in exsilio,
privatus Dei Filio.
R: Gaude! Gaude! Emmanuel,
nascetur pro te Israel!
Veni, O Sapientia,
quae hic disponis omnia,
veni, viam prudentiae
ut doceas et gloriae. R.
Veni, veni, Adonai,
qui populo in Sinai
legem dedisti vertice
in maiestate gloriae. R.
Veni, O Iesse virgula,
ex hostis tuos ungula,
de spectu tuos tartari
educ et antro barathri. R.
Veni, Clavis Davidica,
regna reclude caelica,
fac iter tutum superum,
et claude vias inferum. R.
Veni, veni O Oriens,
solare nos adveniens,
noctis depelle nebulas,
dirasque mortis tenebras. R.
Veni, veni, Rex Gentium,
veni, Redemptor omnium,
ut salvas tuos famulos
peccati sibi conscios. R.
Christe, Redemptor omnium,
ex Patre, Patris unice,
solus ante principium
natus ineffabiliter.
Tu lumen, tu splendor Patris,
tu spes perennis omnium,
intende quas fundunt preces
tui per orbem servuli.
Salutis auctor, recole
quod nostri quondam corporis,
ex illibata Virgine
nascendo, formam sumpseris.
His praesens testatur dies,
currens per anni circulum,
quod a solus sede Patris
mundi salus adveneris.
Hunc caelum, terra, hunc mare,
hunc omne quod in eis est,
auctorem adventus tui
laudat exsultans cantico.
Nos quoque, qui sancto tuo
redempti sumus sanguine,
ob diem natalis tui
hymnum novum concinimus.
Iesu, tibi sit gloria,
qui natus es de Virgine,
cum Patre et almo Spiritu,
in sempiterna saecula. Amen.
Adeste fideles laeti triumphantes;
venite, venite in Bethlehem;
Natum videte Regem Angelorum:
R. Venite, adoremus,
venite, adoremus,
venite, adoremus Dominum.
Deum de Deo, Lumen de Lumine,
gestant puellae viscera,
Deum verum, Genitum non factum.
R.
En, grege relicto, humiles ad cunas,
vocati pastores approperant;
et nos ovanti gradu festinemus.
R.
Aeterni Parentis splendorem aeternum,
velatum sub carne videbimus;
Deum infantem pannis involutem.
R.
Pro nobis egenum et foeno cubantem,
piis foveamus amplexibus.
Sic nos amantem quis non redamaret?
R.
Cantet nunc Io chorus Angelorum;
cantet nunc aula caelestium,
gloria in excelsis Deo.
R.
Ergo qui natus die hodierna,
Iesu, tibi sit gloria,
Patris aeterni Verbum caro factum.
R.
Audit tyrannus anxius
adesse regum principem,
qui nomen Israel regat
teneatque David regiam.
Exclamat amens nuntio:
"Successor instat, pellimur;
satelles, i, ferrum rape,
perfunde cunas sanguine!"
Quo proficit tantum nefas?
Quid crimen Herodem iuvat?
Unus tot inter funera
impune Christus tollitur.
Salvete, flores martyrum,
quos lucis ipso in limine
Christi insecutor sustulit
ceu turbo nascentes rosas.
Vos prima Christi victima,
grex immolatorum tener,
aram sub ipsum simplices
palma et coronis luditis.
Iesu, tibi sit gloria,
qui natus es de Virgine,
cum Patre et almo Spiritu,
in sempiterna saecula. Amen.
Iesu, dulcis memoria,
dans vers cordis gaudia,
sed super mel et omnia,
eius dulcis praesentia.
Nil cantur suavius,
nil auditur iucundius,
nil cogitatur dulcius,
quam Iesus Dei Filius.
Iesu, spes poenitentibus,
quam pius es petentibus!
quam bonus te quaerentibus!
sed quid invenientibus?
Nec lingua valet dicere,
nec littera exprimere:
expertus potest credere,
quid sit Iesum diligere.
Sis, Iesu, nostrum gaudium,
qui es futurus praemium:
sit nostra in te gloria,
per cuncta semper saecula.
Amen.
Iesu, Rex admirabilis
et triumphator nobilis,
dulcedo ineffabilis,
totus desiderabilis.
Quando cor nostrum visitas,
tunc lucet ei veritas,
mundi vilescit vanitas,
et intus fervet caritas.
Iesu, dulcedo cordium,
fons vivus, lumen mentium,
excedens omne gaudium
et omne desiderium.
Iesum omnes agnoscite,
amorem eius poscite;
Iesum ardenter quaerite,
quaerendo inardescite.
Te nostra, Iesu, vox sonet,
nostri te mores exprimant;
te corda nostra diligant
et nunc, et in perpetuum. Amen.
Iesu, decus angelicum,
in aure dulce canticum,
in ore mel mirificium,
in corde nectar caelicum.
Qui te gustant, esuriant,
qui bibunt, adhuc sitiunt;
desiderare nesciunt,
nisi Iesum, quem diligunt.
O Iesu mi dulcissime,
spes suspirantis animae!
Te quaerunt piae lacrimae,
Te clamor mentis intimae.
Mane nobiscum, Domine,
et nos illustra lumine;
Pulsa mentis caligine,
Mundum reple dulcedine.
Iesu, flos Matris Virginis,
amor nostrae dulcedinis,
Tibi laus, honor nominis,
regnum beatitudinis. Amen.
Hostis, Herodes impie,
Christum venire quid times?
No eripit mortalia,
qui regna dat caelestia.
Ibant Magi, quam viderant,
stellam sequentes praeviam:
Lumen requirunt lumine:
Deum fatentur munere.
Lavacra puri gurgitis
caelestis Agnus attigit:
peccata, quae no detulit,
nos abluendo sustulit.
Novum genus potentiae:
Atque rubescunt hydriae,
vinumque iussa fundere,
mutavit unda originem.
Iesu, tibi sit gloria,
qui apparuisti Gentibus,
cum Patre, et almo Spiritu,
in sempiterna saecula. Amen.
O sola magnarum urbium
maior Bethlehem, cui contigit
ducem salutis caelitus
incorporatum gignere.
Haec stella, quae solis rotam
vincit decore ac lumine,
venisse terris nuntiat
cum carne terrestri Deum.
Videre postquam illum Magi,
eoa promunt munera:
stratique votis offerunt
thus, myrrham, et aurum regium.
Regem Deumque annuntiant
thesaurus, et fragrans odor
thuris Sabaei, ac myrrheus
pulvis sepulchrum praedocet.
Iesu, tibi sit gloria,
qui apparuisti gentibus,
cum Patre, et almo Spiritu,
in sempiterna saeculi.
Audi, benigne Conditor,
nostras preces cum fletibus,
sacrata in abstinentia
fusas quadragenaria.
Scrutator alme cordium,
infirma tu scis virium;
ad te reversis exhibe
remissionis gratiam.
Multum quidem peccavimus,
sed parce confitentibus,
tuique laude nominis
confer medelam languidis.
Sic corpus extra conteri
dona per abstinentiam,
ieiunet ut mens sobria
a labe prorsus criminum.
Praesta, beata Trinitas,
concede, simplex Unitas,
ut fructosua sint tuis
haec parcitatis munera. Amen.
Ex more docti mystico
servemus abstinentiam,
deno dierum circulo
ducto quater notissimo.
Lex et prophetae primitus
hanc praetulerunt, postmodum
Christus sacravit, omnium
rex atque factor temporum.
Utamur ergo parcius
verbis, cibis et potibus,
somno, iocis et arctius
perstemus in custodia.
Vitemus autem pessima
quae subruunt mentes vagas,
nullumque demus callido
hosti locum tyrannidis.
Precemur omnes cernui,
clamemus atque singuli,
ploremus ante iudicem,
flectamus iram vindicem:
Nostris malis offendimus
tuam, Deus, clementiam;
effunde nobis desuper,
remissor, indulgentiam.
Memento quod sumus tui,
licet caduci, plasmatis;
ne des honorem nominis
tui, precamur, alteri.
Laxa malum quod fecimus,
auge bonum quod poscimus,
placare quo tandem tibi
possimus hic et perpetim.
Praesta, beata Trinitas,
concede, simplex Unitas,
ut fructuosa sint tuis
haec parcitatis munera. Amen.
Iam, Christe, sol iustitiae,
mentis dehiscant tenebrae,
virtutum ut lux redeat,
terris diem cum reparas.
Dans tempus acceptabile
et paenitens cor tribue,
convertat ut benignitas
quos longa suffert pietas.
Quiddamque paenitentiae
da ferre, quo fit demptio,
maiore tuo munere,
culparum quamvis grandium.
Dies venit, dies tua,
per quam reflorent omnia;
laetemur in hac ut tuae
per hanc reducti gratiae.
Te rerum universitas,
clemens, adoret, Trinitas,
et nos novi per veniam
novum canamus canticum.
Amen.
Vexilla Regis prodeunt;
fulget Crucis mysterium,
quo carne carnis conditor
suspensus est patibulo.
Confixa clavis viscera
tendens manus, vestigia,
redemptionis gratia
hic immolata est hostia.
Quo vulneratus insuper
mucrone diro lanceae,
ut nos lavaret crimine,
manavit unda et sanguine.
Impleta sunt quae concinit
David fideli carmine,
dicendo nationibus:
regnavit a ligno Deus.
Arbor decora et fulgida,
ornata Regis purpura,
electa digno stipite
tam sancta membra tangere.
Beata, cuius brachiis
pretium pependit saeculi:
statera facta corporis,
praedam tulitque tartari.
Fundis aroma cortice,
vincis sapore nectare,
iucunda fructu fertili
plaudis triumpho nobili.
Salve, ara, salve, victima,
de passionis gloria,
qua vita mortem pertulit
et morte vitam reddidit.
O Crux ave, spes unica,
hoc Passionis tempore!
*
piis adauge gratiam,
reisque dele crimina.
Te, fons salutis Trinitas,
collaudet omnis spiritus:
quos per Crucis mysterium
salvas, fove per saecula. Amen.
(* In Festo Exaltationis Sanctae Crucis:
in hac triumphi gloria! )
Pange, lingua, gloriosi
proelium certaminis,
et super Crucis trophaeo
dic triumphum nobilem,
qualiter Redemptor orbis
immolatus vicerit.
De parentis protoplasti
fraude Factor condolens,
quando pomi noxalis
morte morsu corruit,
ipse lignum tunc notavit,
damna ligni ut solveret.
Hoc opus nostrae salutis
ordo depoposcerat,
multiformis proditoris
ars ut artem falleret,
et medelam ferret inde,
hostis unde laeserat.
Quando venit ergo sacri
plenitudo temporis,
missus est ab arce Patris
natus, orbis, Conditor,
atque ventre virginali
carne factus prodiit.
Vagit infans inter arcta
conditus praesepia:
membra pannis involuta
Virgo Mater alligat:
et manus pedesque et crura
stricta cingit fascia.
Lustra sex qui iam peracta
tempus implens corporis,
se volente, natus ad hoc,
passioni deditus,
Agnus in crucis levatur
immolandus stipite.
En acetum, fel, arundo,
sputa, clavi, lancea:
mite corpus perforatur,
Sanguis, unda profluit
terra, pontus, astra, mundus,
quo lavantur flumine!
Crux fidelis, inter omnes
arbor una nobilis;
nulla talem silva profert,
flore, fronde, germine.
Dulce lignum, dulci clavo,
dulce pondus sustinens!
Flecte ramos, arbor alta,
tensa laxa viscera,
et rigor lentescat ille,
quem dedit nativitas,
ut superni membra Regis
miti tendas stipite.
Sola digna tu fuisti
ferre saeculi pretium,
atque portum praeparare
nauta mundo naufrago,
quem sacer cruor perunxit,
fusus Agni corpore.
Aequa Patri Filioque,
inclito Paraclito,
sempiterna sit beatae
Trinitati gloria,
cuius alma nos redemit
atque servat gratia. Amen.
Pange lingua gloriosi
Corporis mysterium,
Sanguinisque pretiosi,
quem in mundi pretium
fructus ventris generosi
Rex effudit Gentium.
Nobis datus, nobis natus
ex inacta Virgine,
et in mundo conversatus,
sparso verbi semine,
sui moras incolatus
miro clausit ordine.
In suprema nocte coenae
recumbus cum fratribus
observata lege plene
cibis in legalibus,
cibum turbae duodenae
se dat suis manibus.
Verbum caro, panem verum
verbo carnem efficit:
fitque sanguis Christi merum,
et si sensus deficit,
ad firmandum cor sincerum
sola fides sufficit.
Tantum ergo Sacramentum
veneremur cernui:
et antiquum documentum
novo cedat ritui:
praestet fides supplementum
sensuum defectui.
Genitori, Genitoque
laus et jubilatio,
salus, honor, virtus quoque
sit et benedictio:
procedenti ab utroque
compar sit laudatio.
Amen. Alleluia.
Gloria, laus et honor
tibi sit, Rex Christe, Redemptor:
Cui puerile decus prompsit
Hosanna pium.
R. Gloria, laus, etc.
Israel es tu Rex, Davidis et
inclyta proles:
Nomine qui in Domini,
Rex benedicte, venis.
R. Gloria, laus, etc.
Coetus in excelsis te laudat
caelicus omnis,
Et mortalis homo, et cuncta
creata simul.
R. Gloria, laus, etc.
Plebs Hebr?a tibi cum palmis
obvia venit:
Cum prece, voto, hymnis,
adsumus ecce tibi.
R. Gloria, laus, etc.
Hi tibi passuro solvebant
munia laudis:
Nos tibi regnanti pangimus
ecce melos
R. Gloria, laus, etc.
Hi placuere tibi, placeat
devotio nostra:
Rex bone, Rex clemens, cui
bona cuncta placent.
R. Gloria, laus, etc.
O memoriale mortis Domini!
panis vivus, vitam praestans homini!
praesta meae menti de te vivere
et te illi semper dulce sapere.
Pie pellicane, Iesu Domine,
me immundum munda tuo sanguine;
cuius una stilla salvum facere
totum mundum quit ab omni scelere.
Te cum revelata cernam facie,
visu tandem laetus tuae gloriae;
Patri, tibi laudes et Spiritu,
dicam beatorum iunctus coetui.
Amen.
Victimae Paschali
laudes immolent Christiani.
Agnus redemit oves:
Christus innocens Patri
reconciliavet
peccatores.
Mors et vita duello
conflixere mirando:
dux vitae mortuus,
regnat vivus.
Dic nobis Maria,
Quid vidisti in via?
Sepulcrum Christi viventis,
et gloriam vidi resurgentis:
Angelicos testes,
sudarium et vestes.
Surrexit Christus spes mea:
praecedet suos in Galilaeam.
Scimus Christum surrexisse
a mortuis vere:
Tu nobis, victor Rex miserere.
Amen. Alleluia.
Ad cenam Agni providi,
stolis salutis candidi,
post transitum maris Rubri
Christo canamus principi.
Cuius corpus sanctissimum
in ara crucis torridum,
sed et cruorem roseum
gustando, Dei vivimus.
Protecti paschae vespero
a devastante angelo,
de Pharaonis aspero
sumus erepti imperio.
Iam pascha nostrum Christus est,
agnus occisus innocens;
sinceritatis azyma
qui carnem suam obtulit.
O vera, digna hostia,
per quam franguntur tartara,
captiva plebs redimitur,
redduntur vitae praemia!
Consurgit Christus tumulo,
victor redit de barathro,
tyrannum trudens vinculo
et paradisum reserans.
Esto perenne mentibus
paschale, Iesu, gaudium
et nos renatos gratiae
tuis triumphis aggrega.
Iesu, tibi sit gloria,
qui morte victa praenites,
cum Patre et almo Spiritu,
in sempiterna saecula. Amen.
Aurora lucis rutilat,
caelum laudibus intonat,
mundus exultans iubilat,
gemens infernus ululat.
Cum rex ille fortissimus,
mortis confractis viribus,
pede conculcans tartara
solvit catena miseros!
Ille, qui clausus lapide
custoditur sub milite,
triumphans pompa nobile
victor surgit de funere.
Solutis iam gemitibus
et inferni doloribus,
"Quia surrexit Dominus!"
resplendens clamat angelus.
Tristes erant Apostoli
de nece sui Domini,
quem poena mortis crudeli
servi damnnrant impii.
Sermone blando angelus
praedixit mulieribus,
"In Galilaea Dominus
videndus est quantocius".
Illae dum pergunt concite
apostolis hoc dicere,
videntes eum vivere
osculant pedes Domini.
Quo agnito discipuli
In Galilaeam propere
pergunt videre faciem
desideratam Domini.
Claro Paschali gaudio
sol mundo nitet radio,
cum Christum iam apostoli
visu cernunt corporeo.
Ostensa sibi vulnera
In Christi carne fulgida,
resurrexisse Dominum
voce fatentur publica.
Rex Christe clementissime,
tu corda nostra posside,
ut tibi laudes debitas
reddamus omni tempore!
Veni, Creator Spiritus,
mentes tuorum visita,
imple superna gratia
quae tu creasti pectora.
Qui diceris Paraclitus,
altissima donum Dei,
fons vivus, ignis, caritas,
et spiritalis unctio.
Tu, septiformis munere,
digitus paternae dexterae,
Tu rite promissum Patris,
sermone ditans guttura.
Accende lumen sensibus:
infunde amorem cordibus:
infirma nostri corporis
virtute firmans perpeti.
Hostem repellas longius,
pacemque dones protinus:
ductore sic te praevio
vitemus omne noxium.
Per te sciamus da Patrem,
noscamus atque Filium;
Teque utrisque Spiritum
credamus omni tempore.
Deo Patri sit gloria,
et Filio, qui a mortuis
surrexit, ac Paraclito,
in saeculorum saecula.
Amen.
Lauda Sion Salvatorem,
lauda ducem et pastorem,
in hymnis et canticis.
Quantum potes, tantum aude:
quia maior omni laude,
nec laudare sufficis.
Laudis thema specialis,
panis vivus et vitalis
hodie proponitur.
Quem in sacrae mensae coenae,
turbae fratrum duodenae
datum non ambigitur.
Sit laus plena, sit sonora,
sit iucunda, sit decora
mentis iubilatio.
Dies enim solemnis agitur,
in qua mensae prima recolitur
huius institutio.
In hac mensa novi Regis,
novum Pascha novae legis,
phase vetus terminat.
Vetustatem novitas,
umbram fugat veritas,
noctem lux eliminat.
Quod in coena Christus gessit,
faciendum hoc expressit
in sui memoriam.
Docti sacris institutis,
panem, vinum in salutis
consecramus hostiam.
Dogma datur christianis,
quod in carnem transit panis,
et vinum in sanguinem.
Quod non capis, quod non vides,
animosa firmat fides,
praeter rerum ordinem.
Sub diversis speciebus,
signis tantum, et non rebus,
latent res eximiae.
Caro cibus, sanguis potus:
manet tamen Christus totus
sub utraque specie.
A sumente non concisus,
non confractus, non divisus:
integer accipitur.
Sumit unus, sumunt mille:
quantum isti, tantum ille:
nec sumptus consumitur.
Sumunt boni, sumunt mali:
sorte tamen inaequali,
vitae vel interitus.
Mors est malis, vita bonis:
vide paris sumptionis
quam sit dispar exitus.
Fracto demum sacramento,
ne vacilles, sed memento
tantum esse sub fragmento,
quantum tot tegitur.
Nulla rei fit scissura:
signi tantum fit fractura,
qua nec status, nec statura
signati minuitur.
Ecce Panis Angelorum,
factus cibus viatorum:
vere panis filiorum,
non mittendus canibus.
In figuris praesignatur,
cum Isaac immolatur,
agnus Paschae deputatur,
datur manna patribus.
Bone pastor, panis vere,
Iesu, nostri miserere:
Tu nos pasce, nos tuere,
Tu nos bona fac videre
in terra viventium.
Tui qui cuncta scis et vales,
qui nos pascis hic mortales:
tuos ibi commensales,
coheredes et sodales
fac sanctorum civium.
Amen. Alleluia.
Sacris solemniis
iuncta sint gaudia,
et ex praecordiis
sonent praeconia;
recedant vetera,
nova sint omnia,
corda, voces, et opera.
Noctis recolitur
cena novissima,
qua Christus creditur
agnum et azyma
dedisse fratribus,
iuxta legitima
priscis indulta patribus.
Post agnum typicum,
expletis epulis,
Corpus Dominicum
datum discipulis,
sic totum omnibus,
quod totum singulis,
eius fatemur manibus.
Dedit fragilibus
corporis ferculum,
dedit et tristibus
sanguinis poculum,
dicens: Accipite
quod trado vasculum;
omnes ex eo bibite.
Sic sacrificium
istud instituit,
cuius officium
committi voluit
solis presbyteris,
quibus sic congruit,
ut sumant, et dent ceteris.
Panis angelicus
fit panis hominum;
dat panis caelicus
figuris terminum;
O res mirabilis:
manducat Dominum
pauper, servus et humilis.
Te, trina Deitas
unaque, poscimus:
sic nos tu visita,
sicut te colimus;
per tuas semitas
duc nos quo tendimus,
ad lucem quam inhabitas.
Verbum supernum prodiens,
nec Patris linquens dexteram,
ad opus suum exiens,
venit ad vitae vesperam.
In mortem a discipulo
suis tradendus aemulis,
prius in vitae ferculo
se tradidit discipulis.
Quibus sub bina specie
carnem dedit et sanguinem;
ut duplicis substantiae
totum cibaret hominem.
Se nascens dedit socium,
convescens in edulium,
se moriens in pretium,
se regnans dat in praemium.
O salutaris hostia,
quae caeli pandis ostium,
bella premunt hostilia;
da robur, fer auxilium.
Uni trinoque Domino
sit sempiterna gloria:
qui vitam sine termino
nobis donet in patria. Amen.
Adoro te devote, latens Deitas,
quae sub his figuris vere latitas:
tibi se cor meum totum subiicit,
quia te contemplans totum deficit.
Visus, tactus, gustus in te fallitur,
sed auditu solo tuto creditur.
credo quidquid dixit Dei Filius:
nil hoc verbo Veritatis verius.
In cruce latebat sola Deitas,
at hic latet simul et humanitas;
ambo tamen credens atque confitens,
peto quod petivit latro paenitens.
Plagas, sicut Thomas, non intueor;
Deum tamen meum te confiteor.
fac me tibi semper magis credere,
in te spem habere, te diligere.
O memoriale mortis Domini!
panis vivus, vitam praestans homini!
praesta meae menti de te vivere
et te illi semper dulce sapere.
Pie pellicane, Iesu Domine,
me immundum munda tuo sanguine;
cuius una stilla salvum facere
totum mundum quit ab omni scelere.
Iesu, quem velatum nunc aspicio,
oro fiat illud quod tam sitio;
ut te revelata cernens facie,
visu sim beatus tuae gloriae.
Amen.
Ubi caritas et amor, Deus ibi est,
Congregavit nos in unum Christi amor.
Exultemus, et in ipso iucundemur.
Timeamus, et amemus Deum vivum.
Et ex corde diligamus nos sincero.
Ubi caritas et amor, Deus ibi est,
Simul ergo cum in unum congregamur:
Ne nos mente dividamur, caveamus.
Cessent iurgia maligna, cessent lites.
Et in medio nostri sit Christus Deus.
Ubi caritas et amor, Deus ibi est,
Simul quoque cum beatis videamus.
Glorianter vultum tuum, Christe Deus.
Gaudium quod est immensum, atque probum:
Saecula per infinita saeculorum. Amen.